موسسه مامیران کارگاه مادر و کودک | روانشناس کودک
خصوصیات کودک چک لیستی! – قسمت دوم
کودکان چک‌لیستی چگونه زندگی می کنند؟
اول از همه، وقتی برای بازی نیست، بعد از ظهر‌ها و در برخی موارد روزهای تعطیل زمان آزاد وجود ندارد، چون پدر و مادر فکر می‌کنند هر فعالیتی باید مفید و پربار باشد
پدر و مادر فرزندان را از کمک کردن در کارهای خانه معاف می‌کنند و حتی آنها را از داشتن خواب کافی منع می‌کنند! فقط باید کارهای از قبل تعیین شده چک لیست آنها تیک بخورد!
.پدر و مادر می گویند که خوشحالی آنها را می‌خواهند!… اما زمانی که از مدرسه به خانه می‌آیند، چیزی که بیشتر در موردش از آنها می‌پرسند، در درجه‌ی اول تکالیف و نمراتشان است. و آنها در چهره والدین می‌بینند که پذیرش ما، عشق و محبت ما، که ارزش واقعی آنها، از نمرات بیست می‌آید
آنها وقتی به دبیرستان می‌رسند، نمی گویند، «خب، من چه چیزی را دوست دارم بخوانم یا به عنوان شغل آینده انتخاب کنم؟»… بلکه آنها پیش مشاوران می‌روند و می‌گویند؛"برای اینکه به یه دانشگاه خوب و مناسب وارد شوی باید چکار کنی؟"
بچه‌های ما، بدون توجه به اینکه بعد از دبیرستان به کجا رسیده‌اند، دیگر نفس ندارند، شکننده شده‌اند، خسته و کمی آسیب‌دیده‌اند. قبل از اینکه زمانش شود، از لحاظ روانی کمی پیر شده‌اند! و ما طوری رفتار می‌کنیم که انگار واقعا باور داریم که آنها هیچ آینده‌ای نخواهند داشت، اگر به یکی از این معدود دانشگاه‌ها یاشغل‌هایی که ما برایشان در نظر گرفته‌ایم، وارد نشوند!
ما با این روش فرزندپروری به بچه‌هایمان این پیام را می‌دهیم که: «آهای بچه، گمان نمی‌کنم که تو واقعا بتوانی هیچ کدام از این چیزها را بدون من بدست آوری!» و اینطور با زیادی کمک کردنمان، با حمایت و جهت‌دهی افراطی‌مان و با دستگیری‌هایمان، بچه‌هایمان را از داشتن فرصتی برای بدست‌آوردن خوداثربخشی محروم می‌کنیم!
خوداثربخشی زمانی ساخته می‌شود که کسی می‌بیند که کار خودش نتیجه می‌دهد، نه کارهای از پیش تعیین شده دیگران برای او… و این یعنی عزت نفس.
پریسا قیاسی – روانشناس کودک و مشاور فرزندپروری
بخشهای دیگر این مطلب را در بخش اول و بخش سوم دنبال کنید…
با اقتباس از سخنرانی: Julie Lythcott-Haims